#zounanamesamas
Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζουμε μια επαγγελματία που αγαπά τον αστικό σχεδιασμό και την αρχιτεκτονική πόλεων. Έναν άνθρωπο πολυπράγμoνα και συνεργατικό, που φέρει την εμπειρία και κάνει πράξη τις γνώσεις της μέσα από τη δουλειά της. Πολύπλευρη, δημιουργική και πάντα πρόθυμη να συνεισφέρει με τον δικό της τρόπο, κάνοντας την κάθε ιδέα λίγο πιο βιώσιμη!
Ποιο είναι το πάθος σου
&
πώς αυτό σε οδήγησε να παραμείνεις στη Θεσσαλονίκη;
Η αναζήτηση ιδεών και λύσεων που διαμορφώνουν πιο ανθρώπινες πόλεις και ειδικότερα πιο φιλικές υπό το πρίσμα των παιδιών. Αγαπώ πολύ την εμβληματική φράση του Ολλανδού πρωτοπόρου αρχιτέκτονα Aldo Van Eyck που λέει πως «Αν μία πόλη είναι φιλική για τα παιδιά, το πιο πιθανό είναι ότι θα είναι πιο φιλική για όλους μας». Αν κάποιος το καλοσκεφτεί, θα δυσκολευτεί πιστεύω να μην την συμμεριστεί. Στην Θεσσαλονίκη με κράτησε μία αναπάντεχη ευκαιρία που προέκυψε μέσα από το πρόγραμμα Resilient Thessaloniki.
Με την ένταξη της Θεσσαλονίκης στο δίκτυο των 100 Ανθεκτικών Πόλεων (100 Resilient Cities) δόθηκε η δυνατότητα στην πόλη να διερευνηθούν νέες πρακτικές για συμμετοχικές προσεγγίσεις τόσο στη λήψη αποφάσεων μεταξύ φορέων της πόλης όσο και εργαλεία για τη βελτίωση και αξιοποίηση του δημόσιου χώρου σε κλίμακα σχολείου και γειτονιάς με την ενεργό συμμετοχή των πολιτών. Έτσι, μέθοδοι και εργαλεία με τα οποία δούλεψα όσο ήμουν στο Πανεπιστήμιο Berkeley των ΗΠΑ, βρήκαν πεδίο εφαρμογής έστω και πιλοτικά στην πόλη μας. Δύσκολα θα φανταζόμουν τότε ότι τόσο άμεσα μετά την επιστροφή μου στην Θεσσαλονίκη, θα μπορούσα να συμβάλω στην πιθανή εφαρμογή τους στην πόλη που μεγάλωσα.
Ποια συμβουλή θα έδινες σε κάποιον/α νέο/α που ξεκινάει τώρα να ασκεί το επάγγελμά σου;
Να ξεκινήσει με όρεξη και να διερευνήσει όλες τις πτυχές που διαθέτει ο τομέας του σχεδιασμού, όσο και αν το επάγγελμα φαίνεται σήμερα να είναι κορεσμένο. Η σπουδή της Αρχιτεκτονικής θεωρώ πως είναι ανεξάντλητη και όσο περισσότερο την εξερευνάς τόσο πιο σίγουρο είναι ότι θα βρεις το στοιχείο εκείνο που θέλεις να ασχοληθείς και να αφοσιωθείς.
Ποιο είναι ένα στοιχείο από μια χώρα του εξωτερικού που αν είχες υπερ-δυνάμεις θα μετέφερες ΣΗΜΕΡΑ στην Ελλάδα;
Την κουλτούρα του «συμμετέχω». Συμμετέχω ενεργά στη γειτονιά μου, στον χώρο εργασίας μου, στην πόλη μου. Είναι σημαντικό να νιώθουμε περήφανοι και υπεύθυνοι για τον καθημερινό μας χώρο, τον ιδιωτικό αλλά και τον δημόσιο. Από την πιο απλή κίνηση να μην πετάξω ένα σκουπίδι στο δρόμο μέχρι την αυτοοργάνωση της γειτονιάς σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως για παράδειγμα μία πλημμύρα ή ένας σεισμός.
Ζήλεψα το πρόγραμμα Neighborfest της πόλης Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ, όπου έβλεπες μια γειτονιά να αυτοοργανώνεται για τη διοργάνωση όχι μόνο μίας φιέστας αλλά και για τη διαμόρφωση σχεδίου έκτακτης ανάγκης ή συλλογικής πρωτοβουλίας για την αναζωογόνηση της γειτονιάς.
Είναι σημαντικό να νιώθουμε περήφανοι και υπεύθυνοι για τον καθημερινό μας χώρο, τον ιδιωτικό αλλά και τον δημόσιο.
Ποια δεξιότητα (skill) θα ήθελες να βελτιώσεις προσωπικά ή επαγγελματικά;
Πολλές! Αν πρέπει να επιλέξω μόνο μία, αυτή είναι σίγουρα η διαχείριση του χρόνου. Μία δεξιότητα που θεωρώ πάρα πολύ σημαντική και απαραίτητη, ιδιαίτερα όταν εργάζεσαι σε ομάδες.
Πώς θα ήθελες να δεις την Θεσσαλονίκη σε 2-3 χρόνια;
Πιο ανθρώπινη! Θεωρώ πως η Θεσσαλονίκη βρίσκεται σήμερα στο μεταίχμιο να εξελιχθεί σε μία πόλη που προσελκύει το διεθνές ενδιαφέρον για την κουλτούρα της, τους ανθρώπους της και τη σύγχρονη καθημερινότητά της. Απαιτούνται αλλαγές για να γίνει αυτό, τις οποίες ελπίζω ότι μπορούμε όλοι- ο καθένας από τον ρόλο του – να τις πραγματοποιήσουμε στο προσεχές μέλλον.
Τι είναι αυτό που σε κάνει να προχωράς και να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες που έχει ένας νέος επαγγελματίας στην Ελλάδα ;
Η πρόκληση να αποδείξουμε ότι είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε μία καθημερινότητα εδώ στην πόλη μας που μας εκφράζει και μας ταιριάζει. Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη ιδανικής κλίμακας για να εξασφαλίσει μία καλή ποιότητα ζωής στους κατοίκους της αρκεί να αξιοποιηθούν κατάλληλα οι δυνατότητες που έχει και προφανώς να επιλυθούν κάποια καίρια ζητήματα που ταλαιπωρούν την πόλη. Δεν θεωρώ ότι είναι ακατόρθωτο απαιτεί όμως συνεχή ενεργοποίηση όλων μας και αρκετή υπομονή.
