Κάθε κοινωνικό project είναι μοναδικό. Γι’ αυτό και η μεθοδολογία υλοποίησής τους διαφέρει από project σε project. Σε αυτό το άρθρο μοιραζόμαστε τις κύριες διαφορές ανάμεσα στη διαχείριση project με Waterfall και Agile, για να σε βοηθήσουμε να χρησιμοποιήσεις αυτή που ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες σου!
Προσέγγιση Waterfall (ή αλλιώς Καταρράκτης)
Η προσέγγιση Waterfall (Καταρράκτης), που αναγνωρίζεται και ως η πιο “παραδοσιακή”, είναι ευθύγραμμη με συγκεκριμένα βήματα, τα οποία υλοποιούνται το ένα μετά το άλλο. Με άλλα λόγια, μοιάζει με αγώνα σκυταλοδρομίας, όπου οι αθλητές πρέπει να περιμένουν τη σκυτάλη προτού ξεκινήσουν να τρέχουν. Αν θέλαμε να οπτικοποιήσουμε τη ροή του project, αυτή θα είχε κάθετη μορφή, όπου κάθε βήμα θα ακολουθούσε το προηγούμενο σαν καταρράκτης (εξού και το όνομα).
Για την αποτελεσματική χρήση της προσέγγισης Waterfall, είναι σημαντικό να υπάρχουν ξεκάθαροι στόχοι, δομή και ημερομηνίες (έναρξη και λήξη project, ενδιάμεσες διορίες)
Υπάρχουν 5-7 φάσεις, τα ονόματα των οποίων μπορεί να διαφέρουν ανάλογα το είδος του project:
- Requirements Phase – Συλλογή όλων των απαραίτητων πληροφοριών για το project, ώστε να δημιουργηθεί ένα αρχείο προαπαιτούμενων κριτηρίων. Σε αυτό περιγράφονται όλα όσα πρόκειται να χρειαστούν κατά την υλοποίηση του project
- Design Phase – Σχεδιάζονται όλα τα επόμενα βήματα του project, η δομή τους, η σχέση μεταξύ τους, ο τρόπος υλοποίησής τους κλπ.
- Implementation Phase – Υλοποιούνται τα βήματα ένα προς ένα
- Testing Phase – Ελέγχεται αν τα βήματα έγιναν έτσι όπως έπρεπε και επιλύονται προβλήματα ή δυσκολίες που μπορεί να ανέκυψαν
- Deployment Phase – Τα αποτελέσματα του project είναι έτοιμα να παραδοθούν στον πελάτη
- Maintenance Phase – Διατηρείται επαφή με το project ακόμα και μετά την ολοκλήρωσή του, ώστε να διασφαλιστεί η απαιτούμενη ποιότητα
Η προσέγγιση Agile είναι επαναλαμβανόμενη και στηρίζεται στη συνεργασία των μελών της ομάδας. Στοχεύει στην άμεση ολοκλήρωση των επιμέρους στοιχείων ενός project και μπορεί να διακριθεί σε φάσεις που ονομάζονται “sprints”. Κάθε sprint έχει συγκεκριμένη χρονική διάρκεια και μία λίστα παραδοτέων που πρέπει να ολοκληρωθούν.
Σε περίπτωση που δεν είναι δυνατή η ολοκλήρωση των προγραμματισμένων εργασιών, επανεξετάζονται προτεραιότητες εντός του sprint. Κάθε τέτοια προσαρμογή αποτελεί και “μάθημα” για μελλοντικούς σχεδιασμούς sprint.
Με άλλα λόγια, συμβάλει και στη βελτίωση της διαδικασίας προτεραιοποίησης για μελλοντικά sprints και projects. Σε αντίθεση με την προσέγγιση Καταρράκτη, η Agile επιτρέπει προσαρμογές στο project ανάλογα τις ανάγκες που προκύπτουν και αφήνει περιθώρια εξέλιξης που αρχικά δεν είχαν προβλεφθεί.
Το Agile φημίζεται για την άμεση συνεργασία με τον πελάτη κατά τη διάρκεια υλοποίησης του project. Έτσι, με κάθε ολοκλήρωση ενός sprint, ο πελάτης αξιολογεί την πρόοδο των παραδοτέων και διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του project.
Πρακτικές διαφορές
Στην προσέγγιση Waterfall, ο χρήστης εστιάζει σε:
- Διαδικασίες και εργαλεία
- Ολοκληρωμένη συλλογή δεδομένων
- Διαπραγματεύσεις επί του συμβολαίου με τον πελάτη
- Πιστή υλοποίηση του αρχικού πλάνου
Από την άλλη, η Agile εστιάζει σε:
- Άτομα και αλληλεπιδράσεις
- Λειτουργικό software
- Στενή συνεργασία με τον πελάτη
- Προσαρμοστικότητα
Ποια από τις δύο προσεγγίσεις είναι καλύτερη; Και οι δύο!
Θυμήσου πως δεν υπάρχει σωστή και λανθασμένη προσέγγιση. Ως project manager καλείσαι να επιλέξεις ανάλογα με τη φύση και τους στόχους του project που αναλαμβάνεις.